اندیشیدن یا مطالعه صرف

چندی پیش جمله ای منصوب به آیت الله محمد باقر صدر را دیدم که مضمون آن چنین بود: «بیش از آنچه که مطالعه می کنید بیندیشید، در غیر این صورت شما تنها اندیشه های دیگران را خواهید آموخت و چیز جدید از خود نخواهید ساخت»

جمله ی فوق بسیار قابل تامل است. در حقیقت در بسیاری از موارد در بین کتاب خوان های حرفه ای شاهد آن بوده ام که افراد تنها کتاب ها را مطالعه کرده، بدون ذره ای اندیشیدن همان ها را به جامعه پس می دهند. گویا کتاب ها وحی منزل اند و خطا در آن ها راه ندارد.

به نظر این حقیر جمله ی بالا را باید با آب طلا نوشت و بر سر در تمام کتاب خانه ها و کتاب فروشی ها نصب کرد. در واقع مطالعه کردن زمانی ارزشمند است که شما در مورد مطالب اندیشه کنید، آن ها را به چالش بکشید و نقدشان کنید. از هر منظری که می توانید.

توصیه من به شما این است که پس از مطالعه هر کتاب، نقدی بر آن بنویسید و اگر آن را منتشر نیز نمی کنید برای خود نگه دارید. چرا که این کار به شما دید و تفکری نقاد هدیه می دهد که در زندگی به شدت کاربردی خواهد بود. از سوی دیگر مدتی بعد نیز می توانید مجددا به آن ها مراجعه کنید و سیر تحول اندیشه خود را ببینید.

نیم دانگ پیونگ یانگ

 

دوستان سلام؛

با اولین قسمت از مجموعه مطالب معرفی کتاب در خدمت شما عزیزان هستیم و تصمیم داریم تا نگاهی به آخرین اثر رضا امیرخوانی نویسنده ی نام آشنای کشورمان داشته باشیم.

 

 

 

 

 

 

 

 

به احتمال زیاد همگی ما نام رضا امیرخوانی و آثار متفاوت او را بار ها و بار ها شنیده ایم.

 

 

از سفرنامه اش به پاکستان به نام جانستان کابلستان تا رمان عاشقانه من‌او.

 

 

به احتمال زیاد تمام افرادی که کتاب های امیرخوانی را خوانده اند به این نکته معترفند که این نویسنده ی معاصر قلمی بسیار شیوا و روان دارد که هم در آثار داستانی او و هم در آثار تحلیلی اش دیده می شود. یکی از انتقاداتی که بنده همواره به آثار ایشان داشته ام، پایان باز آثار داستانی ایشان است که البته این مشکل در کتاب حاظر با توجه به اینکه در حقیقت یک سفرنامه است دیده نمی شود.

 

 

در این کتاب آقای امیرخوانی به بیان تجربیات شخصی خود از دو سفری که به کره ی شمالی داشته است می پردازند و دیدی مناسب از شرایط فرهنگی و منش مردم آن کشور را در اختیار خوانندگان قرار می دهد.

 

 

نکته مهم در مورد این کتاب که آن را از سایر آثار مربوط به کره شمالی متمایز می کند آن است که اغلب آثار دیگر (و چه بسا تمام آن ها) را فراری هایی که توانسته اند از این کشور بگریزند نوشته اند و می توان در آن ها تنفر شخصی افراد را دید. در حالی که این کتاب توسط یک نویسنده ی کاملا مستقل از کره نوشته شده است.

 

 

همچنین نویسنده در ضمن روایت سفر خود به مقایسه ی شرایط این کشور با ایران می پردازد که نکات قابل تاملی را می توان در بین آن ها دید.