افسرده...

دل بدون تو غمگین و با تو افسرده‌است

چه کرده‌ای که ز بود و نبودت آزرده‌است

 

به عکس های خودم خیره‌ام،کدام منم؟!

زمانه خاطره های مرا کجا برده‌است؟

 

چه غم که بگذرد از دشت لاله ها توفان

که مرگ دلخوشیِ غنچه های پژمرده‌است

 

اگر سقوط بهای بلندپروازیست

پرنده ی دل من بی سبب زمین خورده‌است

 

از این به بعد به رویم درِ قفس مگشای

چرا که طوطی این قصه پیش از این مرده‌است