نماز اول وقت

سلام مجدد خدمت یکایک شما عریزان؛

چندی پیش یکی از دوستان پیرامون علت اهتمامم به نماز اول وقت سوالی پرسید و گفت: «به نظر من خواندن نماز در اتاقی خلوت و با تمرکز مهمتر است تا خواندن آن در اول وقت و به جماعت»

نکته مهم آن است که اهتمام به نماز به حق مانع انجام گناهان توسط انسان است. به عینه دیده ام افرادی را که اول کاهل نماز شدند، بعد تارک الصلاة و در نهایت هم در دام انواع گناه و فحشا به دام افتادند.

در پاسخ به آن دوستمان دو نکته را باید ذکر کنم:

۱. به تعبیر آیت الله بهجت نماز همانند لیمو است که اگر کهنه شود تلخ می شود.

خواندن نماز در اول وقت خود به تنهایی دارای اهمیت است. همانطور که خوردن لیمو در آرامش مهم است ولی اگر کهنه شود تلخ می شود، خواندن نماز نیز در اول وقت خود به تنهایی موضوعیت داشته و طعم مزه ی متفاوتی را رقم می زند.

از سوی دیگر عقب انداختن های بی دلیل نماز در حقیقت نوعی بی احترامی به نماز و ذات اقدس الهی است. چرا که بدین شکل فرد کار های روزمره ی خود را بر نماز و ارتباط با خدا ارجه می دارد و این مصداق بارز بی احترامی به نماز و خدا است.

۲. در فرهنگ دینی تمام عبادات، حتی فردی ترین آن ها جنبه ای اجتماعی دارند. نماز نیز از این امر مستثنی نیست، چرا که انسان به ذات موجودی اجتماعی است. 

نماز جماعت در کنار ایجاد فضای معنویر قوی تر، زمینه را برای ارتباط اجتماعی بیشتر فراهم می کند.

لذا خواندن نماز اول وقت و به ویژه به جماعت خود دارای اهمیت است و باید مورد توجه قرار بگیرد.