عشق علیه السلام...

شور به پا می کند، خون تو در هر مقام

می شکنم بی صدا، در خود هر صبح و شام

 

باده به دستِ تو کیست؟ طفلِ شهیدِ جنون

پیرغلام تو کیست؟ عشق علیه السلام

 

در رگ عطشانتان، شهدِ شهادت به جوش

می شکند تیغ را، خنده‌ی خون در نیام

 

ساقی بی‌دست شد، خاکْ ز می مست شد

میکده آتش گرفت، سوخت می و سوخت جام

 

بر سرِ نی می برند، ماه مرا از عراق

کوفه شود شامتان، کوفه مرامانِ شام!

 

از خود بیرون زدم، در طلب خون تو

بنده‌ی حرّ تواَم، اذن بده یا امام

 

عشق به پایان رسید، خونِ تو پایان نداشت

آنک پایانِ من، در غزلی ناتمام...

غبار هوس...

ای عشق! دل دوباره غبار هوس گرفت

از من گلایه کرد و تو را دادرس گرفت

 

دل باز هم بهانه ی رفتن گرفت و باز

تا بال و پر گشود سراغ قفس گرفت

 

گفتم به هیچ‌کس دل خود را نمی دهم

اما دلم برای همان هیچ‌کس گرفت

 

افسردگی به خسته دلی از زمانه نیست

افسرده آن دلی است که از همنفس گرفت

 

لبخند و ریشخند کسی در دلم نماند

هرکس هرآنچه داد به آیینه پس گرفت

من کلام روح الله...

فارغ از هر دو جهانم، به گل روی علی

از خُم دوست جوانم، به خَم موی علی

باز در خود خیره شو...

باز در خود خیره شو انگار چشمت سیر نیست

درد خودبینی است می دانم تو را تقصیر نیست

 

کوزه ی دربسته در آغوش دریا هم تهی است

در گل خشک تو دیگر فرصت تغییر نیست

 

شیر وقتی در پی مردار باشد مرده است

شیر اگر همسفره ی کفتار باشد شیر نیست

 

اولین شرط معلم بودن انسان بودن است

شیخ این مجلس کهن سال است اما پیر نیست

 

در پشیمانی چراغ معرفت روشن‌تر است

توبه کن! هرگز برای توبه کردن دیر نیست

 

همچنان در پاسخ دشنام می گویم سلام

عاقلان دانند دیگر حاجت تفسیر نیست

 

باز اگر دیوانه ای سنگی به من زد شاد باش

خاطره آیینه‌ی ما از کسی دلگیر نیست

 

ابوتراب...

فخر است برایش که بخوانند فقیرش
شاهی که به درگاه تو افتاد مسیرش

پیش تو که بر خاک و بر افلاک امیری
خاکش به سر آن کس که بخوانند امیرش

هرکس که به انکارتو و قدر تو پرداخت
سلطان هم اگر بود کشیدند به زیرش

بی مهر تو این گمشده سیاره ی تاریک
آبستن رنج است چه دریا چه کویرش

دل سوی تو آورده پناه از غم دنیا
این طفل، یتیم است در آغوش بگیرش

پیش تو مرا پیشکشی نیست جز این شعر
منت به سر من بگذار و بپذیرش

#وجود
#فاضل_نظری

معرفت به حق!!

فاطی! تو و حق معرفت یعنی چه؟!
دریافت ذات بی‏صفت یعنی چه؟!
ناخوانده الف، به یا نخواهی ره یافت
ناکرده سلوک موهبت یعنی چه؟!

 

 

امام روح الله

سفر به سوی دوست!!

فاطی! به سوی دوست سفر باید کرد
از خویشتن خویش گذر باید کرد
هر معرفتی که بوی هستی تو دارد
دیوی است به ره، از آن حذر باید کرد

 

امام روح الله

ابومهدی...

درمجلس رهروان چو مهمانی شد

سرتاسر دشت‌ها چراغانی شد

در حلقۀ بی‌سران ابومهدی هم

اندر پی سردار سلیمانی شد

 

محمد مهدی معماریان

#به ـ وقت ـ عاشقی

1:20

بوی سیب

 

گودال قتلگاه پر از بوی سیب بود

تنها تر از مسیح کسی بر صلیب بود

 

علیرضا قزوه

چمدان های قدیمی

دوستان سلام؛

با قسمت دیگری از مجموعه معرفی کتاب در خدمت شما خواهیم بود.

در این بخش به کتاب "چمدان های قدیمی" خواهیم پرداخت.

کتاب چمدان های قدیمی گزیده ای از غزلیات شاعر معاصر کشورمان، جناب آقای علیرضا قزوه می باشد که اشعار آن توسط آقایان علی محمد مودب و مبین اردستانی انتخاب شده است.

نام کتاب از اولین غزلی که در این مجلد به چاپ رسیده است اقتباس شده است. به شخصه در ابتدای کار چندان رغبتی به ادامه دادن مطالعه کتاب نداشتم ولی با جلو رفتن در کتاب به حق به این نتیجه رسیدم که اشعار موجود ارزش صرف زمان را دارند و بسیار زیبا و پرمحتوی هستند و همچنین از نقطه نظر عروض و قافیه نیز در آن ها خللی وارد نیست.

اگر به شعر معاصر علاقه مندید به شما پیشنهاد می کنم این کتاب را از دست ندهید.