غبار هوس...

ای عشق! دل دوباره غبار هوس گرفت

از من گلایه کرد و تو را دادرس گرفت

 

دل باز هم بهانه ی رفتن گرفت و باز

تا بال و پر گشود سراغ قفس گرفت

 

گفتم به هیچ‌کس دل خود را نمی دهم

اما دلم برای همان هیچ‌کس گرفت

 

افسردگی به خسته دلی از زمانه نیست

افسرده آن دلی است که از همنفس گرفت

 

لبخند و ریشخند کسی در دلم نماند

هرکس هرآنچه داد به آیینه پس گرفت