ادبیات شرق
چندی پیش به قصد خرید رمان های جدید برای کتاب خوانه ی شخصی ام به کتاب فروشی مراجعه کرده بودم و تصمیم به خرید تعدادی از آثار فاخر ادبیات ملل داشتم. با توجه به این که پیش از آن تعداد قابل تاملی از کتب ادبیات غرب را مطالعه کرده بودم و با توجه به اطفاقاتی که در بازه ی زمانی نزدیک آن برایم رخ داده بود، تصمیم داشتم به سراغ آثاری از شرق دور بروم. اما نکته جالب آنجا بود که در کتاب فروشی ها جز تعداد اندکی از آثار نویسنده های شرقی که عمده آن ها متعلق به هاروکی موراکامی، نویسنده ی ژاپنی بود چیز دیگری یافت نمی شد.
جالب آن جا بود که حتی موفق به پیدا کردن کتاب "رویای تالار سرخ" که نمونه ی موفقی از ادبیات کلاسیک چین به شمار می رود نیز نشدم. پس از مدتی جست و جو به شکل عجیبی متوجه شدم این کتاب با وجود آن که یکی از پرفروش ترین کتاب های جهان به شمار می آید، حتی در ایران ترجمه نیز نشده است که جای بس تعجب دارد.
نکته ی حائز اهمیت برای من آن بود که به این نتیجه رسیدم که تذکری که چندی پیش جناب دکتر گلشنی، پدر فلسفه علم ایران، در مورد وجود دستی پنهان در صنعت ترجمه ایران برای ترجمه آثار الهادی نه تنها صحیح است بلکه شرایط از آن هم پیچیده تر است. در واقع این دست پنهان در ترجمه کتب رمان نیز اثر داشته است و از ترجمه کتبی که به هر نحوی در تعارض با فرهنگ و ارزش های غربی است جلوگیری می کند. به گونه ای که آثاری که از کشور های شرقی (از نقطه نظر جغرافیایی) نیز ترجمه شده اند، همگی در محتوا و یا حداقل در سبک پیرو آثار و اندیشه های غربی می باشند.
به نظر این حقیر رمان ها و ادبیات داستانی نه تنها کم اهمیت تر از آثار اندیشه ای نیستند، بلکه به دلیل ارتباط بیشتر عامه جامعه با آن ها حتی از اهمیت بالاتری نیز برخوردارند. لذا امیدوارم مسئولین کشور با اهتمام هرچه بیشتر به تقابل با این دست های پنهان بپردازند تا عرصه ی ادبیات داستانی و البته به صورت کلی تری بازار کتاب از تنوع بیشتری برخوردار بوده و از سوی دیگر اندیشه های گوناگون توان تقابل با یکدیگر در این زمین را داشته باشند.
