نظم افسانه ای
بسم الله الرحمن الرحیم
روز گذشته بازی سرنوشت ساز والیبال بین ایران و ژاپن در جریان بود. بازی که سرنوشت صعود یا سقوط هر یک از تیم ها را مشخص می کرد. به عبارت دیگر بازی مرگ
در میانه های بازی در دست سوم شاهد توقف ناگهانی بازی بودیم. توقفی که به دلیل اختلال در تابلوی اعلام نتایج (Scoreboard) در حین بازی به وجود آمده بود. توقفی که شدیدا به ضرر ایران بود و صد البته با اعتراض فراوان مربی و کاپیتان تیم ایران همراه بود. اما نتیجه ای در بر نداشت.
به عنوان یک فرد پیگیر مسابقات مختلف می توانم به صراحت بگویم که اولین باری بود که با چنین شرایطی روبرو می شدم. نکته ی جالب آنجاست که چنین اتفاقی در کشوری به وقوع می پیوست که مردمانش به دقت عمل و برنامه ریزی های دقیق شهره اند. کشوری که مشهور است در آن قطار ها، مترو ها و هواپیما ها بدون تاخیر حرکت می کنند.
در حال حاضر کاری به صحت گذاره های فوق ندارم، چه بسا تمام آن ها صحت داشته باشد. اما بی نظمی های عجیبی که در جریان برگزاری المپیک دیده می شود قابل اغماض نیست. از معطلی های داخل فرودگاه تا مشکلات حین بازی ها.
این ها نشان دهنده ی آن است که هر سیستم دقیق و منظمی هم می تواند دچار خلل شود. و این خلل از دو حالت خارج نیست.
اول آنکه تعمدی است که در این صورت ژاپنی های مودب و دقیق که بسیاری آن ها را نمونه ی انسانیت و انصاف می دانند و معرفی می کنند، برای منافع خود عدالت را زیر پا می گذارند.
و دوم اینکه ناشی از تساهل آن هاست که این نیز با آن آرمان شهری که برخی برای خود و دیگران ترسیم کرده اند متفاوت است.
در مجموع در هر صورت این شرایط به ما اثبات کرد که در یک جامعه ی منظم شرقی نیز چنین اطفاقاتی رخ می دهد و نیاز نیست برای هر ایراد کوچکی فریاد واویلتا راه بیندازیم.
هر چند برخی از مشکلات و ایرادات و سوء مدیریت های مسئولین در کشور ما از ایرادات ساده گذشته است و بروز بی کفایت آن هاست اما معنی آن این نیست که در این کشور همه چیز از پای بست ویران است و نمی توان کاری برای اصلاح آن انجام داد. باید همت کنیم و اصلاحات را از سطوح پایین جامعه، یعنی خودمان آغاز کنیم و از مسئولین نیز مطالبه کنیم تا به وظایف خود عمل کنند. نه آنکه برای هرچیز کوچک یا بزرگی عربده کشی راه بیندازیم و پیراهن بدریم ولی برای رفع مشکل کوچکترین قدمی برنداریم و تنها با قیاس هایی که خیلی از آن ها نیز بی پایه اند (مانند نظم خلل ناپذیر ژاپنی ها، خیابان های دارای امکان جذب آب در آلمان و ...) آرمان شهر و پادآرمانشهر بسازیم و در نهایت با ایجاد این چنین مشکلاتی در کشور های مورد قیاس خود کنف شویم و از سوی دیگر مشکلی را هم از سر زندگی خود کم نکنیم.
